Hva, er bara kominn vetur ?

Ég held að það hafi ekki dulist neinum hér austanlands í dag að veturinn hafi gert eitthvað vart við sig. Það er samt magnað hvernig hann byrjar á þessu. Hann er ekkert að læðast upp að okkur ok koma yfir landið hægt og bítandi. Nei, hann tekur þetta með pompi og prakti, eins og sönnum herramanni sæmir !


Það er svo sem í fínu lagi að fá smá hríðarbyl yfir sig, það bara minnir mann bara betur á hvað sumarið er gott, en það getur verið alveg djéskoti kalt að labba í skólan í svona veðri.


Og hver nennir að fara í neysluferð þegar Kári vinur minn lætur svona. Ég þarf meira að segja að hringja í Riddaraliðið til að skila inn DVD disknum sem ég fékk að láni í gær frá söluskála khb. Það er von að riddari götunar komi mér til bjargar...

Af kennaraverkfalli

Ég held að deilendur í kennaraverkfallinu ættu að fara að semja hið snarasta. Nú um daginn, þegar ég var að labba í vinnuna, þá heyrði ég einhver óhljóð. Við nánari athugun, þá sá ég ungan dreng á grunnskólaaldri vera að elta lítinn kött, geltandi eins og hundur. Við þetta set ég stórt spurningarmerki. Er ekki löngu kominn tími til að fara að leysa úr þessari deilu, áður en ungdómur landsins missir endanlega vitið.


Kötturinn Árni hlaut mikinn tilfinningaskaða við áreiti unga drengsins og hyggur á hefndir. Á myndinni sést Árni í hryðjuverkaskóla sameinaða húskatta í Austur skaftafellssýslu.

Söluskálinn og pitsurnar

Í gær, héldum við vinnufélagarnir, Ásgrímur Ingi og ég, á vit ævintýranna í söluskála KHB á Egilsstöðum. Við skelltum okkur á hið vikulega pitsahlaðborð þar á bæ og létum til skarar skríða. Við mættum til átu um 18:20 og fórum ekki fyrr en um áttaleytið. Eftir þann tíma var söluskálinn sextán pitsasneiðum, tveim kokteilsósudollum, um 2 lítrum af gosi og smá frönskum fátækari. Fyrir þetta greiddum við einungis 2000 krónur, og teljum við okkur hafað náð upp í kostnað, þ.e. hráefniskostnað, sem var takmarkið. Að vísu var reynt að eitra fyrir okkur í millitíðinni með jalapenó pipar, en allt kom fyrir ekki, og þrátt fyrir að forsvarsmenn söluskálans hafi reynt að bregða fyrir okkur fæti þá héldum ótrauðir átunni áfram.


Fregnir herma að Khb sé búið að endurskoða afstöðu sína gagnvart pitsahlaðborðum, þar sem frést hefur að einstaka aðilar misnoti hlaðborðið alvarlega. Málið er í rannsókn hjá Heilbrigðiseftirliti austurlands.

Merkisatburður í ljósmyndasögu Íslands !

Stórmerkar myndir náðust af einstökum atburði nú fyrir skömmu þegar fæðing tveggja Íslendinga festist á filmu í Mývatnssveit núna fyrr í Haust. Ritstjórn Heimsins í hnotskurn, hefur ákveðið að deila þessum merka atburðu með alheiminun og sýna enn sem fyrr sérstöðu okkar íslendinga. Halldór Ásgrímsson kvað þetta vera merki um mikinn myndugleika þjóðarinnar og sýndi öðrum þjóðum úr hverju við værum gerð, bókstaflega. Ólafur Ragnar Grímsson tók í saman streng að sagðist ætla að senda fálkaorðuna með póstkröfu strax næsta dag. Ekki náðist í Ara Trausta Guðmundsson jarðfræðing vegna þessa máls.


Hér sést Stefán borubrattur að skríða úr gjótunni. Smellið á myndina til að verða vitni að fæðingu Sigmars.

Á slóðum snillinga eða er fjárhagur menntaskólanna algjörlega í rúst ?

Núna í dag var ég að safna heimildum í ritgerð eina sem ég á að gera fyrir áfanga einn í Menntaskólanum á Egilsstöðum. Til þess verknaðar tók ég mig til og ljósritaði (löglega) upp úr þónokkrum bókum úr bókasafni Menntaskólans á Egilsstöðum. Það er svo sem ekki frásögum færandi nema það á ljósritunarkortinu sem ég var með, var ritað nafn eins kunnugrar dagbókasmiðs hér um slóðir.

Það var enginn annar er Finnur Torfi Gunnarsson sem hafði merkt sér þetta merkilega ljósritunarkort endur fyrir löngu. Það má líta á þetta á tvenna vegu. Annars vegar tel ég mig vera á slóðum merkra manna með að handleika þvílíka forngrip en hins vegar má setja stórt spurningamerki við fjárhag Menntaskólans, að geta ekki endurnýjað svo lítin og einfaldan hlut. Ég held að ég kjósi fyrri kostinn, hann hljómar betur.


Finnur Torfi Gunnarsson var himinlifandi við þennan stórmerka fornleifafund í Menntaskólanum á Egilsstöðum. Aðspurður sagðist þó hryggja fjárhag skólans, sem væri í "algjöru fokki" eins og hann orðaði það.

Glænýjar gamlar myndir !

Höttur - Sigmar Bóndi 0 - 1 Rúst !!!

Lestrarslys !

Hræðilegur atburður átti sér stað á virkjunasvæði Kárahnjúkarvirkjunar þegar portúgalinn José Rea Sandreas las yfir sig. Atburðurinn átti sér stað um kvöldmatarleytið þegar lestur stendur yfir í tómstundaskálum vinnubúðanna. José, sem var niðursokkin í portúgalskt tímarit, las ógætilega og fór á endanum yfir um. Maðurinn var ekki í belti, enda nýbúinn að éta yfir sig af stafapasta og stafakexi sem talin eru hafa átt einhvern þátt í slysinu. Málið er í rannsókn hjá lögreglunni á Egilsstöðum, vinnueftirliti ríkissins og menntamálaráðuneyti. Maðurinn er talinn hafa verið undir áhrifum áfengis við lesturinn.


Aðkoma að lestrarslysinu var slæm, en sjúkraflutningamenn á kárahnjúkasvæðinu báru sig þó vel.

Haustið er loksins komið !

Haustboðinn er kominn með roða í nefi. Já nú er maður búinn að næla sér í haustkvefið, ekki slæmt það. Það er alltaf svo yndislega gaman að vakna á morgnana og byrja daginn á því að hreinsa allt kögglótta, brúna, þykka og geðslega slímið sem leynist í hálsinum á manni. Ekki má heldur gleyma sífelldu nefrennslinu sem eykst með hverju hnerrinu, þetta er stórkostlegt ástand. Kvefið er svo sannarlega haustboðinn góði.


Stuart Bournmoth, erlendur verkamaður á Kárahnjúkum tók kvefinu fagnandi í dag ásamt Sigmari, og hélt upp á daginn með góðu "snýti"

Norður...

Nú er maður kominn norður yfir heiðar. Maður er heima hjá mömmu sín og er að bíða eftir matnum, sem samanstendur af norðlensku lambi sem hefur endað daga sína til þess að uppfylla þarfir mínar. Ég þakka mömmu lambsins kærlega fyrir.

Svo er það bara veruleikinn á morgun, heima í kjallaranum á Egilsstöðum, í lærdóminn. Ekki slæm skipti það.

...en ekki niður, samkvæmt kortinu !

Alheimslesendur.

Ég hef tekið eftir því að það eru um tíu manns sem skoða síðuna daglega. Tel ég vera þetta vera sama hóp og hefur ritað nafn sitt í gestabókina mín, en sá hópur telur um ellefu manns. Vil ég þakka þeim fastagestum sem heimsækja síðuna daglega, kærlega fyrir og hvetja þá til að lesa áfram um ævintýri mín á internetinu og alheiminum.

Ekki væri verra ef þig mynduð nú bera út boðskap minn um gjörvalla jörðu, svo lesendur hér á Íslandi sem og í Zimbabwe gætu notið fróðleiks minns um líf tæknitrölla í veröld þessari sem við lifum í.

Tannlæknir, taka 2.

Úff, já úff. Ég er víst að fara aftur til tannlæknis núna í dag og láta gera við eina "skemmd" sem að hann segir að sé til staðar. Það merkilega var að ég var ekki boðaður fyrr en eftir að samsæriskenningin mín um FÓTA (félag óprúttina tannlækna alheimssins) birtist á internetinu. Er þetta eingöngu tilviljun ? eða er verið að fylgjast með manni ?

Ég verð samt að segja að ég er svolítið skelkaður við að fara aftur til tannsa.


Ætli móttökurnar verði eitthvað á þessa leið ?

Tannkrem og þessháttar óþverri.

Hvernig stendur á því að á tannkremstúbum sem maður kaupir út í búð sé alltaf innihaldslýsingin á einhverju óskiljanlegu og óþekktu hrognamáli. Ég á því að þetta sé samsæri FÓTA (Félag óprúttina tannlækna alheimssins)að senda út tannkremstúbur með mismunandi tungumálum um allan heim svo innihaldslýsingin skiljist ekki. Ég þykist nefninlega vita að þessu svokölluðu "tannkrem" séu bara einhverjar sykurlausnir, duldar með miklu piparmyntubragði, unnu úr erfðabreyttum sykri sem sé sérhannaður til eyðingar glerungs í tönnum vesturlandabúa. Hver hefur ekki heyrt predikunarpistilin frá tannlækninum, "mundu svo að vera duglegur að bursta" Svo sér maður eitthvað skítaglott á viðkomandi, og það eina sem vantar er bara "vondu kalla" hláturinn í lokin til að undirstrika illskuna.


Hvernig á nokkur lifandi maður að skilja þetta ?

Hvað getum við gert ? Eru eftir einhverjir heiðarlegir tannlæknar eftir sem eru að berjast gegn FÓTA eða er þetta einhver svarinn eiður um leið og þú hefur nám í tannlækningum að berjast gegn harðasta efni líkamans, glerungnum ?

Hvað er til bragð að taka ? Erum við kannski bara föst í þessum vítahring tannækninga sem hefur heltekið líf almennings um gjörvallan heim ? getum við, almúginn barist gegn þessum "skottu" tannlæknum, eða eigum við bara að sætta okkur við fávisku okkar og láta eins og ekkert sé, láta bara eins og þetta sé hluti af okkar daglega lífi í alheiminum.

Þar kom loksins að því !

Núna í dag mánudaginn 27 sepember 2004 klukka 15:25, fór ég í fyrsta skiptið á þessari önn og settist á klósettið í Menntaskólanum á Egilsstöðum. Þetta var ljúf stund enda kominn tími til að setjast niður og slappa af á almenningssalerni skólans.

Ég vil ríkiskaupum einstaklega vel fyrir gott val á salernispappír, hann var mjúkur en um leið sterkur og jók þar af leiðandi öryggistilfinningu á meðan á stóð.


Hér má sjá huskvarnö 1500 salerni, sem er sambærileg týpa og má finna á salernum Menntaskólans á Egilsstöðum.

Gestabókin komin í tveggja stafa tölu !

Undur og stórmerki skóku allt internetið í dag þegar gestabóki Heimsins í hnotskurns komst í tveggja stafa tölu. Þetta sýnir að síðan er stoppistöð fjölda fólks, hvaðanæva úr heiminum og aðdáðendur internetsins kunna gott að meta.


Vil ég þakka Hlyni Gauta Sigurðssyni kærlega fyrir gott framtak, að skrifa í gestabókina forlátu sem leynist hægra megin á síðunni (svarthvíta myndin).

Nú hafa alls tíu manns skráð sig í gestabókina og þar með á spjöld sögunnar, því eins og vitað er, þá verður þessi bloggsíðu mikilsverð samtímaheimild um bloggheima internetsins í framtíðinni. Þannig að ég hvet alla að rita nafn sitt á spjald bloggsögu alheimssins.

Heimsókn til Tannlæknis.

Í gær fór ég í heimsókn til Valdimars tannlæknis á Egilsstöðum. Það var svo sem ágætis heimsókn. Valdimar hældi mikið yfirvaraskegginu sem ég er kominn með og kvaðst gjarnan vilja rækta sitt eigið en hann hefur víst ekki heimild til þess, greyið maðurinn. Valdimar vann vinnuna sína vel og vandlega og ég gekk ánægður út frá honum.


Aftur á móti þá var ég ekki alveg jafn ánægður með klíník dömuna sem tók mig á tal eftir að ég var kominn út úr stofunni. Hún var ekkert skemmtileg, hældi yfirvaraskegginu mínu ekki neitt og rukkaði mig bara um 16.900 isk. Það var bara ekkert gaman. Dagurinn, sem var búinn að þróast vel og stefndi í að verða góður dagur, varð ömurlegur eftir það. Ég held að veskið mitt hafi aldrei verið jafn létt eins og það er nú.

Ég get ég að vísu sjálfum mér um kennt, eins og með flest allt annað.

Heiðurslesandi

Núna í dag, miðvikudaginn 22 september árið 2004 sæmi ég herramanninn Brynjar Arnarsson nafnbótina "Heiðurslesenda heimsins í hnotskurn". Brynjar hefur um þónokkuð skeið verið dyggur lesandi en núna, fer hann í heldri manna tölu.

Samkvæmt samtali "heiðurslesendanefndar" síðunnar við Brynjar fyrir skömmu, komst hún að því að þetta væri einn dyggasti stuðningsmaður "heimsins í hnotskurn". í umsögn nefndarinnar var að finna ýmsar athyglisverðar athugasemdir, meðal annars þessa, sem réði því að hann komst í heldri manna tölu; "Brynjar bíður við tölvuna nótt sem dag eftir nýjum fréttum úr heimi tæknitröllsins".



"þetta er einfaldlega sú besta síða sem ég hef rambað inn á, á öllu internetinu, og þá er mikið sagt" Sagði Brynjar í umfjöllun sinni um síðuna.

Sem heiðurslesandi þá fær Brynjar Arnarsson mynd af sér á síðuna, til hægri neðan við tenglana. Framvegis verður það svæði tileinkað Heiðurslesendum.

Þess má geta að Brynjar Arnarsson er einmitt bróðir Sigmars, höfundar síðunnar.

Helgarstuð !

Mikið ósköp er þetta búin að vera góð helgi. Sitja heima, læra og horfa á fótbolta. Ég held að lífið gerist vart betra en það. Þegar "lærdómsandinn" er ekki alveg yfir mér þá færi ég mig bara yfir í sófann og fylgist með 25 mönnun hlaupa um grænan völl í hinum stóra heimi, með knött sér að leiðarljósi. Ef það er ekki afþreying kónga þá veit ég ekki hvað.

Nú er víst andinn kominn yfir mig og þá er best að setjast niður og kíkja í skruddurnar og sjá hvaða skemmtun þær hafa upp á að bjóða.


Hér sést andinn með mér yfir skólabókum alheimsins.

Læra, leika og lita...

Það er mjög erfitt að byrja aftur í menntaskóla, afhverju kláraði maður þetta ekki þegar maður gat, á skikkalegum tíma ?

Maður verður víst að sætta sig við sína eigin leti og láta sér þetta að kenningu verða, þó það virðist seint ætla að lærast.

Maður verður bara að gera gott úr því og læra eins og maður ætti lífið að leysa !

Fabian Fucking Barthez !

Eins og glöggir lesendur mínir hafa eflaust tekið eftir, þá eyddi ég þónokkrum tíma í Parísarborg ástarinnar. Það var gaman.

Það var aðeins eitt sem skyggði á þessa frægðarför mína til Franslands, og það var sköllóttur fyrrverandi markvörður Manchester United, núverandi markvörðu Marseille og franska landsliðsins. Ég tók upp á því að fara að hugsa aðeins um franska landsliðið í knattspyrnu, sennilega vegna þess að ég var í Frakklandi og einnig vegna þess að ég sá fréttir í frönskum fjölmiðlum (sem að ég skildi að vísu mjög lítið í) um næsta leik liðsins við Færeyjar, en ég var þar einmitt áður en ég fór til Frakklands, en það er önnur saga. Nú þessi hugsun um þennan leikmann franska landsliðsins kom eins og þruma úr heiðskíru lofti, nema hvað að ég gat engan veginn munað hvað þessi félagi myndi heita. Þetta var dagur þrjú í Frakklandi. Næstu fjóra daga lifði ég í angist yfir því að vita ekki hver maðurinn var, ég lagðist meira að segja svo lágt að spyrju kærustuna mína, Evu Læk, hvort hún vissi hver maðurinn væri.

Jafnvel þegar ég var kominn heim til Íslands, þá virtist ekkert fara að gerast. Ég lagði af stað frá Reykjavík, hugsaði um hann ákaft, en ekkert gerðist. Ég var kominn á það stig að þora ekki að spyrja, því það vita allir hver þessi maður er og þú þarft ekki að spyrja næsta mann, þú átt bara að vita þetta ! Sem knattspyrnuáhugamaður þá eru þetta upplýsingar sem þú átt að vita. En ég gerði það samt ekki.

Þá gerðist það ! upp á miðri Öxnadalsheiði, fjarri öllum hugsunum um sköllóttan, fyrrverandi markmann Manchester United, núverandi markamann Marseille.

"FABIAN BARTHES !" öskraði ég upp. Eva, kærastan mín, sem sat við hliðinna á mér hrökk upp og horfði á mig. Ég hélt áfram að kalla, "auðvitað er það Fabian Barthez, Fabian fucking Barthez" Eva horfði á mig og sagði svo við mig, "hva, ertu bara að fatta þetta núna ?"


Það var mikill léttir að muna nafnið á þessum sköllótta, fyrrverandi markmanni Manchester United, núverandi markmann Marseille. Jafnvel enn þann dag í dag þá segi ég stundum við mig í hljóði nafnið á þessum sköllótta, fyrrverandi markmanni Manchester United, núverandi markmann Marseille, glotti og hvísla "ég man hvað þú heitir, þú ert þessi sköllótti fyrrverandi markmaður Manchester United, núverandi markmaður Marseille, og ég veit hvað þú heitir"

Svona getur nú verið gaman í Frakklandi !

Er gaman ?

Jaeja, Er gaman ? Ja ! Audvitad. Nu er svoldid sidan ad eg hef faert inn faerlsu inn i dagbokina, en thad er buid ad vera svoldid mikid ad gera hja manni thessa dagana. Um sidustu helgi, tha var eg i Thorshofn i faereyjum og helt upp a afmaelid mitt thar thann 29 august. Thad var gaman.

Nuna er eg staddur i Paris Frakklandi og thad er lika gaman.

Thad er Gaman !!!